Należę do osób, którym realizacja postanowień noworocznych przychodzi z trudem. brak mi systematyczności oraz silnej woli. Charakteryzuje mnie raczej słomiany zapał.
Stanęłam dziś po bardzo długim czasie na wagę. Werdykt był dla mnie bezlitosny - 58 kg.
Jak na osobę, która orientuje się doskonale w kwestii zdrowego odżywiania to zdecydowanie zbyt wiele. Ale nie wiecie o mnie jeszcze jednej rzeczy, uzależnienie od słodyczy i popęd do mącznych potraw sprawia, że nigdy nie potrafiłam utrzymać wagi swojego ciała w ryzach.
Na ten moment najlepsze co mogę zrobić to zrezygnować całkowicie ze słodyczy, tych kupnych, ale i tych domowych. Zrezygnować z ziemniaków, makaronów i kasz. Chleb tylko bezglutenowy - gryczany. Ale taki jadam już od około trzech lat, więc dla mnie to żadne wyzwanie. Musi być cienki jak papier, żeby podstawą kanapki był pasztet czy wędzony schab, a nie chleb.
Jestem z tych, dla których "tradycyjna" promowana przez WHO piramida żywienia jest jednym z największych kłamstw współczesnego świata.
Jestem z tych, którzy są przekonani, że dieta bezglutenowa jest dla wszystkich, nie dla wybranych.
Jestem z tych, którzy głęboko wierzą w sens słów "jesteś tym czym jesz".
Cel jest taki:
Mam 110 dni, aby na weekend majowy zaprezentować nową, lepszą siebie. Mam do zrzucenia 10 kg, aby osiągnąć upragnioną wagę. Nie mówię, że uda mi się to przez te 110 dni, jeżeli tylko zbliżę się do upragnionego wyniku będę szczęśliwa.
A jeszcze większy uśmiech na mojej twarzy pojawi się kiedy przestanę być więźniem cukru.
Zawsze marzyło mi się prowadzenie bloga, ta próba jest którąś z kolei. Czy będzie tylko o dążeniu do celu? Nie, jak każda kobieta będę chciała się również poruszać po tematyce związanej z modą, urodą, życiem codziennym.
Serdecznie zapraszam Was do śledzenia, wspierania, a może i nawet dołączenia do mojego wyzwania.
